My Web Page

Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras. Duo Reges: constructio interrete. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. A mene tu? [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Bork
Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Poterat autem inpune;
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Bork
Infinitio ipsa, quam apeirian vocant, tota ab illo est, tum innumerabiles mundi, qui et oriantur et intereant cotidie.
Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
  1. Quis Aristidem non mortuum diligit?
  2. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti.

Quae cum essent dicta, discessimus. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Quodsi esset in voluptate summum bonum, ut dicitis, optabile
esset maxima in voluptate nullo intervallo interiecto dies
noctesque versari, cum omnes sensus dulcedine omni quasi
perfusi moverentur.

Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de
una voluptate quaeri, de qua omne certamen est?